Муносибатҳои ҷамъиятие, ки ҳангоми ҷамъ, тақсим ва истифодабарии мабалағҳои пули давлатӣ ба миён меоянд, тағйир меёбанд ва қатъ мегарданд, инчунин бо меъёрҳои ҳуқуқи молиявӣ ба танзим дароварда мешава
Ҷавобгарии экологӣ дар натиҷаи вайронкунии экологӣ бавуҷуд меояд. Вайронкунии экологӣ гуфта он вайронкуниеро мефаҳманд, ки бо содиршавии он дар доираи муқарраршудаи ҳуқуқ табиат зарар мебинад.
Шакли зоҳирии ифодаёбии меъёрҳои ҳуқуқи ва ифодаву иродаи мақомоти қонунгузориро, ки дар он меъёрҳои ҳуқуқи иҷрои ҷазои ҷиноятӣ инъикос ёфтаанд, яъне санадҳое, ки дар онҳо меъёрҳои ҳуқуқи иҷрои ҷазои
Вазъи ҳуқуқии хоҷагии деҳқонӣ (фермерӣ) баъди омӯзишу таҳлилӣ тадқиқотҳои олимон[1] ва қонунгузорӣ[2] муайян гардидааст.
Қонуни мазкур мафҳум, тартиб, асосҳои ҳуҳуҳии ташкилу нигоҳ доштан ва ошкор кардани таърихи ҳарзроҚонуни мазкур мафҳум, тартиб, асосҳои ҳуҳуҳии ташкилу нигоҳ доштан ва ошкор кардани таърихи ҳарзро муа